'Le Calvaire I', 1882. Kleurenheliogravure. Getekend in de plaat 'F. Rops'. Met rode stempel 'GP' (Gustave Pellet). Op papier met watermerk 'G. Pellet'. Roestzweem in marges en onderaan. In kader (uit kader gehaald). Eros. Thanatos. Twee elementen die in het oeuvre van Félicien Rops veelvuldig aan bod komen. De combinatie van erotiek en dood wordt in de kleurengravure ‘Le Calvaire’ door de kunstenaar in verband gebracht met de katholieke iconografie. De ‘Calvarie’ in de traditionele iconografie weergegeven met Christus aan het kruis, geflankeerd door Maria en Johannes de Doper, wordt hier vervangen door een macaber erotische scene in een claustrofobisch aandoende rode ruimte in een halve cirkel van brandende kaarsen. Een fors geschapen Christus aan het Kruis probeert met zijn bokkenpoten een naakte vrouw met een zwart lint te verstikken. In plaats van I.N.R.I., afkorting van Iesus Nazarenus, Rex Iudaeorum, staat op de wimpel bovenaan ‘BELZ’ als afkorting van Beëlzebub ofte ‘vorst van de demonen’. In de vrije wereld van Rops wordt de man gedomineerd door de vrouw, de vrouw door de Duivel. De suite ‘Les Sataniques’ ontstond in 1882. Deze kleurenheliogravure werd op 100 exemplaren uitgegeven door de Parijse uitgever Gustave Pellet (1859–1919), die ook Toulouse-Lautrec ’s prenten op de markt bracht. Félicien Rops, de libertijnse fin-de-siècle schilder en graveur ging in zijn tijd gevoelig ver in het creëren van pornografische en satanische voorstellingen als deze. Was het door zijn afkeer van de clerus die hij hoogstwaarschijnlijk aan de jezuïetenschool opdeed? Satire en subversiviteit waren zijn wapen tegen de burgerlijke moraal, zo getuige ook de oprichting van een eigen tijdschrift, ‘Uylenspieghel’ reeds in 1856. Zijn persoonlijk leven verliep al even onconventioneel. Zijn huwelijk strandde al snel waarna hij in Parijs een ‘menage à trois’ onderhield met twee zussen die hem elk een kind schonken.