Één van de laatste kunstwerken van Antwepse kunstschilder Jozef Vinck.. vandaar dat het werk niet bekend is en ingelijst.. Het is een enig stuk en bestaan dus geen 2 van . Vinck staat bekend om bv verschillende prijzen in de wacht te slepen zoals oa de Rembrandtprijs. Jozef Vinck (Berchem, 3 december 1900 - Mortsel, 4 juli 1979) was een Belgisch kunstenaar. Opleiding aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen, o.l.v. Frans Hens. Leraar aan Koninklijk Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen, 1943-1947 Professor aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen, 1947-1966 Lid van de Bijzondere Commissie van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen Prijzen: 1936 de prijs François Franck 1943 prijs van Vrienden van de Volkskunst 1944 prijs August Oleffe 1953 penning op de Biënnale te Menton 1969 Internationale Rembrandtprijs, Bazel- Antwerpen Neemt vanaf 1922 samen met zijn vriend en geestesgenoot Albert van Dyck (1902-1951) regelmatig deel aan de Salons van ‘Kunst van Heden’ en ‘Als ick Kan’ te Antwerpen, ‘Oriëntations’ en ‘Les Compagnons de l’art’ te Brussel. Omstreeks het jaar dertig kwamen Vinck en zijn tijdgenoten War van Overstraeten, Albert Dasnoy, Albert van Dyck, Henri-Victor Wolvens op de voorgrond. Het expressionisme en de avant-garde begonnen immers te tanen. Deze jongeren richtten zich eerder naar de eenvoud, naar de ongekunsteldheid, naar een zuiver natuurlijke weergave van mens en dingen, naar meer innigheid. Met ‘De Wandelaar’ uit 1933 voelde Jozef Vinck dat hij zijn eigen stijl had gevonden. Enerzijds zijn in dit werk nog invloeden van het expressionisme aanwezig: de baksteenwarme totaaltoon van Gust de Smet en de stugheid van Brusselmans. Anderzijds beschouwde Vinck dit doek als de aanvang van zijn stijl.