Uitgave naar aanleiding van Panamarenko's verblijf op de Furka Pass (CH) in juli 2001. Ingelijst. "Op Documenta V in Kassel maakt de Zwitserse galerist Marc Hostettler uit Neuchatel kennis met Panamarenko's werk. Door toedoen van architect Luc Deleu nodigt hij Panamarenko in 1984 uit om op de Furkapas te komen werken, waar kort voordien ook Joseph Beuys en James Lee Byars te gast waren. Panamarenko gaat in op het voorstel, en zal vanaf dan geregeld naar de Furkapas in de Zwitserse Alpen terugkeren. De Furkapas ligt op een hoogte van 2.431 m, tussen het dal van de Boven-Rhone en het Ursendal (Reuss). Het huis dat hem ter beschikking wordt gesteld, is de dependance van het inmiddels verdwenen hotel Furka, dat gedeeltelijk in de afgrond verdween en werd afgebroken. Het overgebleven bijgebouw, aan de andere kant van de weg op het hoogste punt van de Furkapas gelegen, heeft zestien kamers en twee grote garages die dienstdoen als atelier. Het gebouw is maar drie maanden per jaar toegankelijk want de rest van het jaar is het ondergesneeuwd. De onherbergzaamheid van de streek bevalt Panamarenko echter wel. Later verwerft Panamarenko het levenslange vruchtgebruik van de dependance, en brengt hij er geregeld de zomermaanden door om er nieuwe ontwerpen te realiseren. Behalve enkele Archaeopteryces maakt hij er ook zijn eerste vliegrugzakken, die bedoeld zijn om van bergtop naar bergtop te vliegen. Hij ontwerpt er onder meer de Groene Rugzak, de Zilveren Rugzak, en een aantal pastillemotoren . Om in de bergen te kunnen rondrijden, maakt hij er ook een rupstank die hij met de naam Garage des Alpes bedenkt, en heel wat later de auto's K2 en Thermo Photovoltaic Energy Convertor. "

Het werk zelf is in uitstekende staat. Het kader heeft een barst in het glas in de linkerbovenhoek (zie foto)