Dit werk is er eentje uit mijn beginjaren, ingekaderd en voorzien van een ophangsysteem. De inspiratie voor deze pentekening komt van een project waar ik zes vazen in keramiek maakte. De vormen van mijn vazen boeiden me zo dat ik ze in contact met elkaar bracht. Elk op zichzelf en toch samen. De verbindende factor zijn de lijnen die over de grens van de individuele vorm durven treden. Ze ontdekken dat contact zoeken en vinden ook wat van belang is. Het vormen van een groep wat ons erkenning en herkenning geeft. Wat een gevoel van thuis kan geven. Een thuis waar je kan zijn wie je bent. Even alleen en toch ook samen. De speelse lijnvoering en de verborgen figuren die deel uitmaken van het geheel zijn een voorbode van mijn traject dat ik nu heb als illustrator. De liefde voor een schetsende speelse lijn, het vatten van een verhaal dat uitgewerkt is in een beperkt kleurenpalet. Tot op de dag van vandaag is dit nog steeds terug te vinden in mijn recent werk. Ik ben mama van 3 kinderen en lerares Beeld. Als klein meisje was geen enkel oppervlak veilig. Ik tekende overal waar ik maar kon, zelfs op de muren. Het leven neemt soms rare wendingen, vandaar dat ik pas vrij laat mijn passie achterna heb gegaan. Elf jaar geleden startte ik de opleiding Illustratieve Vormgever in Sint-Niklaas, SASK (2012). Ik studeerde af in 2018. Ondertussen heb ik al een aantal toffe projecten gerealiseerd waaronder het illustreren van 7 prentenboeken. Stap voor stap bewandel ik mijn pad als mama – illustrator – leerkracht. Vanuit het gegeven dat alles mogelijk is, focus ik me op het nu om zo open te staan voor wat nog komen zal. Ondertussen geniet ik van elke stap die ik neem. www.katrijnjacobsillustrator.be